Vllasova Musta
PËRBALLË NJË GRUAJE
Njoha një grua, që dhimbje pikonte
Në sy, në trup e në hap
U ngrita nga vendi, pranë i shkova
Veç dorën desha t´i jap.
Më pa e habitur,
Si ketër i trembur,
Si degë e prerë u lëkund,
...Shkëndija me dritë që mbante në zemër
Qe fikur,
Kish rënë në fund...
Gjithë fjalët më ikën,
Por dorën ia mbaja
Shtrënguar në grushtin tim,
Ajo mërmëriste me sy tjetërkund,
E gjitha pikonte
Trishtim!
Nuk desha ta pyes, e pse ta lëndoja
I ndenja pranë,
Pa fjalë
Ajo ishte vrarë nga një njeri:
„Që erdhi si engjëll
...Dhe iku
Si djall“!
No comments:
Post a Comment