Kostaq Mizaku
ZJARRI I YJEVE
Kisha në dorë
zjarrin e yjeve
Kur ishim bashkë .
E ishte bukur,
Gjithë zogjtë e
pyllit këndonin vetëm për mua .
Por ah ajo
kukuvajka e orës !
Si se prisha më
parë atë orë të zezë ?
Katër herë këndoi e
ndali pak të të shihte
Sikur ta dinte
Se s’do të të
gjente më
Deri në pesë.
Tani zjarri i
yjeve
S’duket gjëkund.
E morën urithët
thanë
Të ndezin qirinj
tjetërkund.
No comments:
Post a Comment