Kostaq Duka
REFLEKSIONE
MES VETES
Përmbytje,
zjarre,
tërmete.
Edhe pse jemi pjesë e natyrës
me egërsitë e saj na duhet të luftojmë….
Kur këtë luftë
e shohim të pashmangëshme
si mund mes vetes
te tjera luftra të krijojmë?!
KËRKESA E PARË
Kur Cikagos
Arteriet iu mbushën me ujë,
nëpër ëndrra rinore
flokethinjura shekullore
takohej me fëmininë.
Kur dita hapi dritaret
Receptorin ngriti:
Nuse mos harro!
Sot është dita të më çosh
në sallonin e bukurisë!
ROZË
Disku i hënës u bë rozë.
Në xhiron e mbrëmjes
xhaketat njerëzit i varën në degët e
pemëve
ku lëvizte lëngu i pranverës.
Disku i hënës u bë rozë.
Të nesërmen
buzëqeshën pafajsisht
lulet e porsambjella.
No comments:
Post a Comment