Fatmi Terziu - SKAJ

Fatmi Terziu

SKAJ

Tashmë çerdhet e dallëndysheve montohen.
Bina të tëra thajnë baltën nën sqep,
dritaret luten me sytë nga Qielli
si nëna për foshnjën në djep
... të dëgjojnë simfoninë e strehëve.

Dredhëzat kanë shpërthyer gjokset,
bulëzojnë kokrrat e tyre
shtrati është bërë pyll
i populluar me ëndrra
produkt i këtyre kompozimeve.

Në këtë rajon vrulli,
unë eci si pelegrin,
murg më mbeti tundimi
pas çdo kthese produkt trilli,
shfaqet një fytyrë e rrezatuar
piktor është Dielli.

Trupi im është një sistem
Diellor i përvijuar
në orbitën e zjarrit.

Të bëra lëmsh janë rrezet
rrënjët e mia prej mishi
në këtë udhesë konfuze
që të trazon edhe shpirtin.

Dallëndyshja ime zbukuruar
shpesh ka bunacë në faqe,
kot turrem për ta takuar
me skajin e erës... bëj paqe.

Ikën kaltërsisë gërshërë
e brishta puth dheun kokulur,
i ndreq gjërat menjëherë
që fluturimi ia ka shthurur.