Anila Toto - VJESHTË

Anila Toto

VJESHTË

Unë s'dija ç'po ndodhte,

pemët ishin tharë,
tuli po u tretej ,

skeleti pa shpirt
rrënjë e deg' tkurur,

trup e shpirt ndarë,
sythet pritur gjethen,

ulërinin për dritë

Kur gjethet binin

vjeshtës në numërim,
sipas një radhe

që thurnin pas tjetrën lënë ,
bashkë me to u ndjeva

kështu në zvogëlim
shpirtin, shpresat, puthjet

dhe vetë ëndrrën rënë ....!