Pjetër Vukaj
LAMTUMIRË POLITIKË
Politika...
Gjithmonë e pashpirt me poetët,
Si shtriga
Që i do të errëta netët.
Nga malet vjen çobani dhe rri në meting hell,
Çirret me sa zë i nxjerr zgueri,
Me flamurin e partisë mbeshtjellë
Ne shesh ngulet si shtize flamuri.
Vjen punëtori dalë nga thellësia e pusit.
Ka dhuruar shume gjak falas për mushkonjat,
Duke kërkuar pune, fjetur jashtë tek Pishat e Tuzit.
I stërkequr qe s`i buzëqeshin zonjushat as zonjat...
E ç’dua unë ku behet zhurme?
Kur flamuj kotësish nuk mbaj
Pse te bëhem, kur s’jam turme?
Dhe s`dua te jem produkt i saj...
Qe te mos me kape sida ne shpirt
Ika, ika ku jemi parë?
Lamtumire politike!
O prostitutë e palarë.....
No comments:
Post a Comment