Vullnet Mato
PUTHJET NËPËR ËNDRRA
Kur adoleshencës
po i shkoja në skaj,
bota më thërriste
horizonteve tutje.
Vajzat më dukeshin
mrekullia e saj,
dhe netëve me to
ëndërroja puthje.
Gjatë asaj kohe
putha vajza dhe nuse,
nga më të bukurat
që kishte bota filmike.
Në perde kinemaje
putha artistet ruse:
Zvjetllanën, Ljudmillën,
Tatjanën magjike.
Putha Luçien, Nailen,
Pagarushën, Anitën,
me zërat drithmëtar
të zogëzave të pyllit.
Putha aktore Tinkën,
Violetën, Margaritën,
që më luanin brenda
skenës së shpirtit.
Po kur putha të parën
bukuroshe në realitet,
m’u duk se kish te buzët
gjysma hëne në vezullim.
Shkrepi një vetëtimë,
sikur putheshin retë
dhe u dehëm sqep më sqep
si dy fajkonj në fluturim...
No comments:
Post a Comment