Petro Zholanji - MREKULLIA

Petro Zholanji

MREKULLIA

Me buzën e
mendjes
të preka te
gusha,
mornicat m’u
ngritën
m’u bënë
gungaç.
I etur të
preka
ku desha sa
munda,
si bishë e egër
që kërkon
haraç.

E ti nuk
flisje,
nuk the asnjë
fjalë,
heshtur shijoje
mrekullitë.
Padashur një
ooh…
lëshoje ofshamë,
se kishe
pranë
perënditë.