Kostaq Mizaku
TI S’ERDHE !
Dhe treni i fundit mbërriti.
Ti s’erdhe !
Prej tutje një shkulmë
e lagësht ere
dhe gjethen e fundit të blirit
tokës e zbriti .
Ti s’erdhe !
Ç’kuptim ka muzgu tani,
kjo hënë gjysmake
mes reve futur
dhe drita memece sahatit të madh,
me një agrep
në gjashtë e gjysëm këputur .
Po
ç’mesazhe më sjellin
lakuriqët e natës ,
me këto ecejake të befta
tek presin copa, copa qiellin
e gjoksit m’a ngulin
si qelqe të mprehta ?
No comments:
Post a Comment