Raimoinda Moisiu - NDJEVA...

Raimoinda Moisiu

NDJEVA...

Dritares sime, pranvera i ka dhuruar,
blerimin e pemëve,
simfoninë e ujit qe gurgullon
dhe

parkun Elisabetë....,
me mashtrimin e kuq te trendafilave.

Vështrimi im,ngulur ne sytë,
e kujtimeve te mija...
Neper erresire...,
peshperitje ledhatuese,
perqafuar nga krahet e ngrohte;
Aroma e flokeve te tua,buzët
mbi
dy trendafilat ngjyre roze;
perhumbja e lumtur,

nga puthjet e zjarrta,
aty...
ku te dashuruarit
zgjatin gishterinjte
e dehen
me eliksirin e dashurisë.....
Nen driten e henes,
ndjeva lekuren tende,
pasionin qe shkelqente zjarr,
mbi gjoksin tim.
-.-
Ndjeva.....!
Mekatin, qe
gishterinjte e mij kerkonin,
ne butesine e njeri-tjetrit,
në
misterin e
bashkimit....
Afrohu, dashnori im!
Vështro yjet!
Jane adhuruesit tanë.
Ndjeji rrahjet e zemrës,
ankthin e dashurise.
Le t'i falemi çastit!
Ne këtë vetmi te qetë,
me rrezatimin e endrrave,
perkundemi lehte ne krevat ,
me nje parfum te veçante,
nen kundrimin e fytyres se dashurisë...
Mermerin e trupit tim,
Zbukuroje,
me livadhin e kuqëlimit të zambakeve,
nga ledhatimi i buzeve,
ne kete folezë te dashurisë,
ne dritën e argjendtë të henës...