Raimonda Moisiu - "MOS PINI MË !…”

Raimonda Moisiu

 "MOS PINI MË !….”  

Një fytyrë e tmerrshme seç u shfaq në derë,

Kur e dërmuar për vdekje, pija një gotë verë,

Në një lokal të ndotur, ndërsa errej pas pak,

Pija verë të kuqe, sikur pija gjak.

Fytyra e tmerrshme sytë m’i kishte ngulur mua,

Sikur në jetë kurr’ nuk kishte parë grua,

Sytë e tij të egër, të kaltër si teh thike,

Po zbuteshin si të fëmijës kur rrin “sus” në karrige.

Dhe buzët e forta tani, s’rrinin shtrënguar,

Po skuqnin si petale nga trëndafili lëshuar…

Humbjen e dashurisë vuaja, e lënë mënjanë, e mjerë,

Me atë furrnaltë që bota e quan verë,

Kur …tretur në mjerim…befas më erdhi një zë:

“Të lutem….të lutem shumë….mos pini verë më!”

Fytyra e tmerrshme …ohoooo, nga ish mërguar,

Qe kthyer në fytyrë fëmije e turpëruar,

Nuk qenë më sytë si shpatë, që vështronin nga unë,

Por dy syve të kaltër, po iu dhimbsesha shumë…

….Se si u ndodha unë, mbase nxitur nga vera,

Që nga karrigia ime u ngrita menjëherë,

Kur buzët i afrova te të dy sytë e tij,

Ndjeva t’i dilnin lotë, sikur rigonte shi.

“ Unë jam një i paudhë…ju lule në pranverë,

Për hatër tim…mos më…sonte…mos pini  verë!”