Murat Gashi
KULLON GJAK KUJTIMI
Brenda gjoksit kam një zjarr sa të djeg një pyll.
Kujtim i hidhët më erdhi nga kohë e vjetër
Ajo që doja unë dikur jeton me dikë tjetër
S’dua ta besoj, por tash nuk shndrit më ai yll.
Brenda shpirtit të saj kish një botë me jetë
Me vesë mëngjesesh i lante sytë e saj të zes
Mbrëmjeve të ulte hënën nga qielli e kish ves
As një puthje pa e parë në dritë mos me tretë.
Biografia krejt papritur si zjarr në mal u ndez
Njëmijë palë sy të kuq më shikuan shtrembër
Si të më kish lindur zoti me vrimë në thembër
Boten me helmua, se helmin mbaja në brez.
Diellin, qiellin e tokën më re të zeza ma nxinë
Ah, për një vjet krejt e bardhë mu bë koka
Të hy në varr i gjalli ,brenda s’më linte toka
Mbeta gjallë si një zambak në dimra i ngrirë.
Ahu ku ne putheshim është rrëzuar për dhe
E në trup i kanë mbirë ca kërpurdhore si zemër
Gjunjëzohet kujtimi, kullon gjak për atë femër
Deti i shpirtit është çmend, dallgë ngre pa fre...
Brenda gjoksit kam një zjarr sa të djeg një pyll.
Kujtim i hidhët më erdhi nga kohë e vjetër
Ajo që doja unë dikur jeton me dikë tjetër
S’dua ta besoj, por tash nuk shndrit më ai yll.
Brenda shpirtit të saj kish një botë me jetë
Me vesë mëngjesesh i lante sytë e saj të zes
Mbrëmjeve të ulte hënën nga qielli e kish ves
As një puthje pa e parë në dritë mos me tretë.
Biografia krejt papritur si zjarr në mal u ndez
Njëmijë palë sy të kuq më shikuan shtrembër
Si të më kish lindur zoti me vrimë në thembër
Boten me helmua, se helmin mbaja në brez.
Diellin, qiellin e tokën më re të zeza ma nxinë
Ah, për një vjet krejt e bardhë mu bë koka
Të hy në varr i gjalli ,brenda s’më linte toka
Mbeta gjallë si një zambak në dimra i ngrirë.
Ahu ku ne putheshim është rrëzuar për dhe
E në trup i kanë mbirë ca kërpurdhore si zemër
Gjunjëzohet kujtimi, kullon gjak për atë femër
Deti i shpirtit është çmend, dallgë ngre pa fre...
No comments:
Post a Comment