Angjelina Krasniqi
MBI KRAHARORIN TËND
Sonte!...Shtrije kraharorin - lendinë bleruar,
Të sillem, pështillëm, lodroj në të butat re,
Dhe yjet që ecin në një rrugë të caktuar,
Pa i arritur era, t’i kthejmë dritë përmbi ne!...
Më lerë të ndjej aromën e afshit të prusht’
Dhe avullin që endet nga i shpirtit dehje
Të gjitha t'i mbledh t'i mbaj ne timin grusht
T'i thithë si shpuzë me timen buzë në dridhje.
Më lerë që mbi trup të luaj lojën e gishtërinjëve
Nga thellësia lehtë të burojnë tinguj,melodi e re,
Të fluturojë lartë ndjenja si bardhëzogjtë qiejve
Vala e lumturisë të ulet ceremonishëm mbi ne.
Pluhuri argjendor i diellit, spërkatje të hedh pa fre!....
No comments:
Post a Comment