Lida Lazaj - PREJ MALLIT TIM

Lida Lazaj

PREJ MALLIT TIM

Është diku një vend,

me gurë, baltë e dhe të zi

ku mugullon një bar i ri,

prej mallit tim.

Është një pemë  atje, 

me degë të ngrira

që ka në majë një çerdhe

ku një trishtil sythjerrëze

cicëron trishtim,

prej mallit tim.

Është atje një trëndafil

që era lehtë e përkund

 mëdyshet  “të çelet a të mos çelet”

ah,i mungon fryma që përkëdhelet,

ka mallin tim.

Është atje një ndenjëse e drunjtë

që se kalb shiu, po e bren një  krimb

kërr-kërr, kërr-kërr e bren ai krimb,

prej mallit im.

Këmbë njeriu  nuk e shkel

at`vend me gurë, baltë e dhe të zi

sepse atje, bari i ri, që mugullon

 një trëndafil e një trishtil,

 një ndenjëse e brejtur që heshturon,

kanë shenjtëruar  mallin tim.