Vangjush
Ziko
PARAJSA IME
Shtrirë mbi
krevat
fantazoj
kuturu.
Ja dielli
mbi tavan
stolisur me
abazhur.
Njëri mur
vetëm xham,
qielli,
gjithashtu.
Lëndina me
lule të egra
në vazo
gjatoshe,
një dru as
pishë as bredh
në qoshe.
Trokëllijnë
këpucët në dollap
si thundra
kali.
Mbi murin
përballë
një peizazh
mali.
Burimi
rrjedh në kuzhinë
(ka hapur
gruaja rubinetin).
Në radio një
violinë
si bilbil' i
vërtetë...
Edhe unë
(bir i
Adamit të lashtë)
gëzoj jetën
në këtë
parajsë
që ndërtova
vetë.
No comments:
Post a Comment