Shpëtim Kurti
ËSHTË DIKU
Është diku...
Diku,
Është një planet,
Ku askush deri me sot,
s'ka zbritur në të...
Për nga mosha,
Është më i riu,
Aty edhe jeta,
nis nga viti: NJË...!
Askush,
S'ka dëgjuar, se
ne ç'gjuhë flitet,
Dhe
E pa njohur do mbesë,
për tokësorë...
Atje larg,
Ku syri ynë s'
arrin,
Jetojnë të lumtur vetëm dy
banorë!
Vetëm Ata,
E dinë,
Atë gjuhë të pazbuluar,
Me sytë që
u shkrepin vetëtima...
S'thonë fjalë,
Se ç'duhen fjalët?!
Gjuha e tyre flet me drithërima...!
Vetëm,
Mos shkruani për
ta,
Pa i njohur ende,
Mos hidhni pa
dashur qoftë dhe një rimë...
Mos iu afroni më
kot këtij planeti,
Ne s'jeni të
dashuruar si ata:
Me zjarr e vetëtimë...!
No comments:
Post a Comment