Vullnet Mato - HERËN E PARË NË ADOLESHENCË

Vullnet Mato

HERËN E PARË NË ADOLESHENCË

                   (Për Shën Valentin)

Kur putha së pari,

të paputhurën asnjëherë,

m’u duk sikur buzëve

më flakëroi zjarri.

Por te buzët e saj

fryu stuhishëm një erë,

që e bëri të dridhej

me shkulme tufani.

- Ç’bëre ?! - tha ajo

sikur befas ndodhi hataja.

- S’të vrava, - i thashë,

vetëm tregova sa të dua!...

-Kur nuk di ç’më bën

babai dhe mamaja,

më kishe vrarë më mirë,

të kisha shpëtuar!...

Atëherë e putha sërish,

për herë të dytë,

se ata nuk e vrisnin,

gjersa e quanin “zemër”.

E shumta do e rrihnin,

sa t’i lotonin sytë,

që unë me buzë

t’i fshija lotët e ëmbël...

E pyeta me mjaft guxim

pas puthjes së dytë: 

-Në moshën time, babai yt,

nuk e puthi mamanë?...

Atëherë ajo mbështeti kokën,

mbylli dy sytë

dhe puthjen e tretë e la

të shëtiste në çdo anë...