Edmond Shallvari - LETËR DJALLIT

Edmond Shallvari

LETËR DJALLIT 

Unë e di që më ke ndjekur, 

Në çdo letër, hap pas hapi 

Siç e di, që dhe ke qeshur, 

Dhe ke plasur nga inati. 

Por e di që prapë ke lënë, 

Të vejë letra ku është nisur, 

Tjetërkund pusi ke zënë, 

Qysh kësaj bote kur je lindur. 

Di, je marrë vesh me Zotin 

Për të drejta dhe detyra, 

Ndaj të njoh për Djall zakoni 

Siç të njoh me dy fytyra. 

Herë engjëll i fillesës, 

Më pas kthyer në viktimë 

Herë dinaku i pendesës, 

Më pas tmerr për njerëzinë.

Çfarë të bëri kjo gjallesë? 

Kurrë s’të hyri ty në hise, 

Ç’pate që hyre në pjesë 

Ta djallosësh qysh në lindje? 

Çfarë zilie kanë engjëjt, 

Qoftë kthyer dhe në djaj, 

Ndaj krijesës kaq të ëmbël 

Të krijuar nga një At? 

Në një tokë të banuar, 

Gjithësisë sa një grimcë, 

Kur për ty s’ka të mbaruar, 

Çdo banesë e gjithësisë.

Çfarë inat pate me Atin, 

Me njerëzinë, çfarë inat?

Pse, o Djall, ja u nxin fatin, 

Tokësorëve, të pafat? 

Kaq shkrova sot 

Për ty, o Djall 

Firmosur Edmond, 

Sipas teje, mëkatar...