Vjollca Tiku Pasku
SONET TRËNDAFILOR
Ah,
ç’petale mollëze hënore,
ky trëndafil,
rënë nga rubini i qiellit,
ç’hijeshi madhështore,
derdhur,
nga limfa hyjnore,
në fije tokësore.
ky trëndafil,
rënë nga rubini i qiellit,
ç’hijeshi madhështore,
derdhur,
nga limfa hyjnore,
në fije tokësore.
Era
përkund,
përkëdheljen e lëmuar,
engjëjt ndezin me puthje,
dritëzat,
në fletët e bukurisë,
kupat e ajrit trokëllijnë,
gëzueshëm,
kundërmimin e aromave,
për parfume mbretërore.
përkëdheljen e lëmuar,
engjëjt ndezin me puthje,
dritëzat,
në fletët e bukurisë,
kupat e ajrit trokëllijnë,
gëzueshëm,
kundërmimin e aromave,
për parfume mbretërore.
Kjo
kambanë trëndafili,
me pranverën e lulëzuar,
në mijëra trëndafila,
nga simfonia e rrezatimit diellor,
më bëjnë dhe mua,
të ndjehem,
një trëndafil njerëzor.
me pranverën e lulëzuar,
në mijëra trëndafila,
nga simfonia e rrezatimit diellor,
më bëjnë dhe mua,
të ndjehem,
një trëndafil njerëzor.
No comments:
Post a Comment