Diamanta - Zalta FEMER

Diamanta Zalta

FEMER

Unë jam identiteti femëror ,
Në shërbim të lirisë shpirtërore .
Hapi në gjestin e krijimit ,
Drejt avancimit .

Ekziston nje vakuum ku hesht :
Përpara njeriut të keq !
Ngre duart lart ,
Behem acar ,
S’kam fjalë . . . .

E njoh mirë harmoninë ,
E përmasave në një miqësi .
Respektin e personalitetit të tjetrit
E kam më të shtrenjtin , nga të gjithë .

Zotërimet e mia :
Mëmësia , dashuria dhe ëndrrat .
Pathos me flatra kam shpirtin ,
Mbi gërmat .

Nuk e fsheh . . . më ngacmon
Nje mendim i avancuar për të ardhmen ,
Imazhi mbirealist dhe nje tis pasigurie
për të sotmen .
Sepse . . . . . . . . . .
Pranojme , pa e pranuar . . .
Besojme , pa besuar .
Te imponuar per te mbeshtetur
E perqafuar .

Por s’eshte keshtu . . .
Harrojme qellimin ,
Harrojme kohen .
Harrojme se jemi te vetmit
Që mundemi , të ndyshojmë botën . . .

Sa përhumbje në mistikën e jetës !!
Sa perhumbje ne mistiken e vehtes .
I hedh në letër ,
Ato nisin e treten . . .

Dinjiteti femëror ,
Dhe dashuria ,
Ne mua jane femer ,
Rishpiken . . .

Trazoj një kujtesë me gisht ,
Ja afroj kufijt .
Konstruksion i cuditshem gruaje
Me një penë në dorë ,
Dhe ëndërra . . . . . pa limit . . . .

Adhuroj fjalen ,
Shpirtin e dlire ,
Jam buza jote Poezi ,
Mbushur me lengun e vargut te lire .

Te pikturuar ne iriden e syrit ,
Kam buzeqeshjen e valës ,
Te nje qyteti blu .

Dashuria ka xixa ne sy .

Here blete , here flutur . . . .
Here shperthim , here ndjenje e strukur
Jam identiteti i femrës qe vdes
E ringjallet ,
Mbi cdo gje te bukur !