Përparim Hysi
LETËR PËR NJË MIKE
Unë nuk shkruaj poezi me porosi
Shkruaj kur ndjej dhe siç dëshiroj
Dhe nuk vuaj nga mendimi se kushedi
Nuk ka poet që me mua të konkuroj?!
Vargjet i kam transaparente e të çiltra
Duket sikur veç gëzime kam në jetë
Në vargje sjell behar e përzë dimra
Se veç gëzime duhet të sjellë një poet.
As që e mohoj që shkruaj për dashurinë
Por s'jam as Kazanov dhe as Don ZHuan
Përgjithësht, ma pëlqejnë poezinë
Natyrisht, ka dhe ndonjë që ma shan.
Në vargjet e mia ka peizashe nga fshati
Se den babaden nga gjaku jam fshatar
Peizazhet nga fshati në vargje janë mjalti
Se fshati për mua është "përsheshi i parë"
E di që mosha ime,tanimë, shkoi
Dhe "vallen e të shkruarit" e nisa vonë
Kohën e humbur me vargje dua të fitoj
Ndaj kush më lexon, edhe zë " dyshon"
Jo,- thonë,- s'është e mundur t'i shkruaj tani
Tani që, me të vërtet, jam një "pushkë e varur"
Thonë se në vargje këndoj si të jem i ri
Kur, në fakt, jam një plak kokëzbardhur.
Tani, moj mike, besoj se t'u shpjegova
Poezinë e shkruaj ashtu siç e ndiej
Kohën e "humbur", duket e fitova
Tek firmos, nuk kam ç'them më tej.
LETËR PËR NJË MIKE
Unë nuk shkruaj poezi me porosi
Shkruaj kur ndjej dhe siç dëshiroj
Dhe nuk vuaj nga mendimi se kushedi
Nuk ka poet që me mua të konkuroj?!
Vargjet i kam transaparente e të çiltra
Duket sikur veç gëzime kam në jetë
Në vargje sjell behar e përzë dimra
Se veç gëzime duhet të sjellë një poet.
As që e mohoj që shkruaj për dashurinë
Por s'jam as Kazanov dhe as Don ZHuan
Përgjithësht, ma pëlqejnë poezinë
Natyrisht, ka dhe ndonjë që ma shan.
Në vargjet e mia ka peizashe nga fshati
Se den babaden nga gjaku jam fshatar
Peizazhet nga fshati në vargje janë mjalti
Se fshati për mua është "përsheshi i parë"
E di që mosha ime,tanimë, shkoi
Dhe "vallen e të shkruarit" e nisa vonë
Kohën e humbur me vargje dua të fitoj
Ndaj kush më lexon, edhe zë " dyshon"
Jo,- thonë,- s'është e mundur t'i shkruaj tani
Tani që, me të vërtet, jam një "pushkë e varur"
Thonë se në vargje këndoj si të jem i ri
Kur, në fakt, jam një plak kokëzbardhur.
Tani, moj mike, besoj se t'u shpjegova
Poezinë e shkruaj ashtu siç e ndiej
Kohën e "humbur", duket e fitova
Tek firmos, nuk kam ç'them më tej.
Unë nuk shkruaj poezi me porosi
Shkruaj kur ndjej dhe siç dëshiroj
Dhe nuk vuaj nga mendimi se kushedi
Nuk ka poet që me mua të konkuroj?!
Vargjet i kam transaparente e të çiltra
Duket sikur veç gëzime kam në jetë
Në vargje sjell behar e përzë dimra
Se veç gëzime duhet të sjellë një poet.
As që e mohoj që shkruaj për dashurinë
Por s'jam as Kazanov dhe as Don ZHuan
Përgjithësht, ma pëlqejnë poezinë
Natyrisht, ka dhe ndonjë që ma shan.
Në vargjet e mia ka peizashe nga fshati
Se den babaden nga gjaku jam fshatar
Peizazhet nga fshati në vargje janë mjalti
Se fshati për mua është "përsheshi i parë"
E di që mosha ime,tanimë, shkoi
Dhe "vallen e të shkruarit" e nisa vonë
Kohën e humbur me vargje dua të fitoj
Ndaj kush më lexon, edhe zë " dyshon"
Jo,- thonë,- s'është e mundur t'i shkruaj tani
Tani që, me të vërtet, jam një "pushkë e varur"
Thonë se në vargje këndoj si të jem i ri
Kur, në fakt, jam një plak kokëzbardhur.
Tani, moj mike, besoj se t'u shpjegova
Poezinë e shkruaj ashtu siç e ndiej
Kohën e "humbur", duket e fitova
Tek firmos, nuk kam ç'them më tej.
No comments:
Post a Comment