Fatmira Sulmina
MË ERDHE NË ËNDËRR
Sikur të kisha pranë, të vështroja në sy,
Qeshja e gëzoja, se më kishe ardhur Ti...
Ta shtrëngoja dorën, kisha frikë mos ikje.
Rri me mua sonte! - të lutesha me shpirt!...
Por Ti vetëm heshtje, duke me vështruar,
Vite pa më pare, pa më përqafuar.
Doja që kjo natë, mbarim të mos kishte,
Të kisha kaq pranë... asnjë nuk na shihte.
Kështu e gëzuar, si asnjëherë tjetër,
Përjetova ëndrrën me mikun e vjetër...
Do të thoni ju, ç'qenke çmendur fare,
Ajo ishte ëndërr, nga një ëndërrimtare...
Po unë kështu jam, dhe do mbetem përhera,
Gëzoj kur shoh ëndrra, si kjo që rrëfeva...
Sikur të kisha pranë, të vështroja në sy,
Qeshja e gëzoja, se më kishe ardhur Ti...
Ta shtrëngoja dorën, kisha frikë mos ikje.
Rri me mua sonte! - të lutesha me shpirt!...
Por Ti vetëm heshtje, duke me vështruar,
Vite pa më pare, pa më përqafuar.
Doja që kjo natë, mbarim të mos kishte,
Të kisha kaq pranë... asnjë nuk na shihte.
Kështu e gëzuar, si asnjëherë tjetër,
Përjetova ëndrrën me mikun e vjetër...
Do të thoni ju, ç'qenke çmendur fare,
Ajo ishte ëndërr, nga një ëndërrimtare...
Po unë kështu jam, dhe do mbetem përhera,
Gëzoj kur shoh ëndrra, si kjo që rrëfeva...
No comments:
Post a Comment