Shpëtimi Kurti
KUR MUNGON TI . . .
Kur me mungon , Ti ,
Me qenkan me pak ,
Ditenetet e jetes sime ,
Mbeshtjelle me mjegull, qenkam gjer ne
shpirt . . .
Mberdhijne te cicerijne ne goje dhe
zogjte e fjaleve ,
Nuk celkerkan as lulet e gezimit tim
te dlirte . . .
Kur me mungon , Ti ,
Malli bulezoka vetem shira ,
Si ne nje toke te zhuritur, te care
. . .
Kallkanmerzija ime ,
Ngado zgjatkerka krahet ,
Si te ish nje peme e stermadhe ,
gjethethare . . .
Kur me mungon , Ti ,
Humbiska , pa kuptuar dhe qendra e rendeses
E zemra ,
Nje zemrek , pa dridhje , pa nerv ,
Me e ftohte se nje hekur . . .
Oh ! Mos qofte thene ,
Po ky nuk jam une !
Vetem, nese , nese . . .
A thua, te kem vdekur . . . ? !
No comments:
Post a Comment