 |
|
|
Edlira Doko
KUR DUHESH…NUK JE
Mos më bëj të qesh me pahir,
ti nuk di se çfarë është lumturia,
pastaj, o Zot, ti zemër nuk e ke
ndaj s’ke nga ta dish se ç'është dashuria.
Se jeta nuk është lojë, është uragan,
kapur mbas flokëve të saj për një shpresë,
është rrebesh i egër në ditë me tufan,
në je i zoti ndërton fole sipër resë.
Tjetër jetë është ajo e bërë veç prej puthjesh,
diku atje larg, në kopshtin e Edenit
fshehur në gjelbërishte, diku mes lulesh
është gjarpri sykuq, molla e Adamit.
Por të arrish në atë vend të Perëndisë
duhet një mal me vullnet në furtunë
të tundesh nga fati në djepin e lumturisë
Në trup adrenalina të derdhet lumë.
Ndoshta gaboj rëndë, imzot, më ndje
Po ç'të të them… Kur duhesh, nuk je!
Mos më bëj të qesh me pahir,
ti nuk di se çfarë është lumturia,
pastaj, o Zot, ti zemër nuk e ke
ndaj s’ke nga ta dish se ç'është dashuria.
Se jeta nuk është lojë, është uragan,
kapur mbas flokëve të saj për një shpresë,
është rrebesh i egër në ditë me tufan,
në je i zoti ndërton fole sipër resë.
Tjetër jetë është ajo e bërë veç prej puthjesh,
diku atje larg, në kopshtin e Edenit
fshehur në gjelbërishte, diku mes lulesh
është gjarpri sykuq, molla e Adamit.
Por të arrish në atë vend të Perëndisë
duhet një mal me vullnet në furtunë
të tundesh nga fati në djepin e lumturisë
Në trup adrenalina të derdhet lumë.
Ndoshta gaboj rëndë, imzot, më ndje
Po ç'të të them… Kur duhesh, nuk je!
No comments:
Post a Comment