Sunday, October 6, 2013

Fatmir Terziu - SHPIRAGU

















Fatmir Terziu

SHPIRAGU

Shpiragu dremit i skalitur,
në syrin e kështjellës së Goricës,
mediton gjerë e gjatë për dashurinë,
për ikjen e shpejtë të stinës,
zogjtë që kthejnë rutinë,
cicërrimat e shukatura të ditës.

Tomori dhe Osumi e ndjekin me sy
nga koka tek këmbët poshtë,
habiten dhe luten enkas të dy,
na mbeti, Shpiragu ‘qeros’.

Shpiragu i qetë, nurëndritur,
në krenarinë e tij të artë,
rrëfen pak fjalë duke soditur,
ca pika nderi në hartë.

Vërtet miq, ashtu është vërtet
kokëzbuluar mbeta, ju lashë në hall,
por unë çdo gjë për ju kam tret,
nga trupi im të shtrydh naftë.

Pastaj, të gjithë si miq të lashtë,
u ulën bashkë për të biseduar,
gëzimin e naftës ia çuan dynjasë,
erdhën me gotat plot për të uruar,
Pishnaja lindore e Kalasë,
Sheshi i dosave mbi lagjen Goricë.
Qafë-Dardha u turr e para me vrap,
rendën Kapinova dhe Mali i Bardhë
stanet e Ferros këmbëkryq mbi Shpirag.

No comments:

Post a Comment