Kaman Myftaraj - TI GRUA DHE VETËM TI

Kaman Myftaraj

 

TI GRUA DHE VETËM TI

Ti je për mua engjëll i zbritur prej qiellit,

Je dielli rrezeartë, që më ndriçon shpirtin tim,

Burim i pashtershëm si drita e jetëdhënëse e diellit,

Streha e vetme ku unë gjej prehjen, lumturinë.

Ti je pavdekësia e zemrës dhe e fjalës sime,

Ëmbëlsira më e shijshme që vel shpirtin tim,

Pa ty nuk lidhet vargu, nuk bëhet poezia intime,

Me ty lindi dashuria, gjithë gëzimet erdhën me ty.

Herë më vjen në shtrat gjithë gaz si rreze drite,

Buzëqesh e loz me mua sikur përkëdhel fëminë,

Herë vjen si furtunë gjithë erë e brymë ngrice,

Herë si dallgë deti duke gjëmuar në cektinë.

Me ty i kalova ditët, vitet e mi gjithë jetën,

Dhe "kreshtat" m’i mbuluan "retë" e bardha,

Me ty i dashuruar mbeta, si me vargun poetët,

Për ty thura lirika e këndova dhjetëra serenata.

Bukuria jote, lëndinë lulesh çelur në pranverë,

shpirti yt i mbushur plot me thesare mirësish,

Buzëqeshja jote më ndal vitet, më jep jetë përherë,

Burimi i freskët ku shuaj etjen, zjarrin në shpirt.