Petrit Sulaj - NJË BILETË FALAS PËR SPEKTAKLIN E POEZISË

Petrit Sulaj

NJË BILETË FALAS PËR SPEKTAKLIN E POEZISË

Zotëri,
mirëseerdhët në çfaqjen e poezisë
siç e shihni, mungon publiku
ju që sapoerdhët
nuk duhet të duartrokisni
mund të admironi, po
askush ju sheh, askush ju nxit.
Kuptoni?!
Kjo ështe e vërteta e poezisë:
poezia eshtë heroizëm i distiluar
nga talenti
guxim i paplagosur
nga jeta
jo dredhi bërë spirale
nga ambicja
poezia nuk shkruhet e lexohet
për të marrë duartrokitje e ovacione
nuk ndal e dëbon asnjë me dhunë
nuk ka radhë te sporteli i biletave
as turmë rreth saj
poezisë i intereson njeriu i pashoqëruar
njeriu fillikat vetëm
më kuptoni apo jo
zotëri?!

Përparim Hysi - TI...

Përparim Hysi

TI...

Ti ke të gjithë sharmet për të bërë sensacion
Ke një prerje trupore si të një nimfe
Alarmohet kushdo që të shikon
Dhe them me vete:- Vallë, mos je xhinde?!

Një fytyrë të freskët me tipare pikante
Me një gojë të vogël (e pashoqe në botë!!!)
Eh,sa sharmante që je! Sa sharmante!
Po pse me kaq "hile" punoke, o ZOT?!!!

Sy të mëdhenj, të zinj që të ndjellin
Flokët gështenjë që varen deri në mes
Tek të sodis nga larg, gati bëj të "mjerin"
Se e humb pusullën dhe bëhem me stres.

Lëkura e butë si e mbuluar me myshk
Lëvizjet të matura dhe plot finesë
Them të drejtën, sado babagjysh
Pse zë hamendësoj sa për një "audiencë?!!!"

Luan Zhuljeta Kalana - DUA TE SHOH SHPIRTIN

•  

  Luan Zhuljeta Kalana

   

  DUA TE SHOH SHPIRTIN 
  (Njeriu jeton dy jetë,Vetja dhe Shpirti qe s'vdes kurrë... ...thonë,por sa është e vërtetë ?! )
  
  Dua të të shoh në ëndërr, 
  se ditën s'të gjej, 
  pa dalë gjumi natën, 
  kam qejf të shoh shpirtin , 
  ta shoh si qengj kur fle. 
  & 
  Dua të të flas me shpirtin, 
  u lodha se kerkuari,
  s'jam i marrë, 
  duat t'i jap një puthje, 
   të më mbajë gjallë. 
   & 
  Nuk e di ku fshihesh, 
  të ndjek dhe hijen, 
  po të rish në tokë, 
  ta gjej folenë. 
  & 
  Po të jesh në qiell, 
  mos m'u zhduk në re, 
  ne galaktika , 
  firaune s'të gjej. 
   & 
  Bota të kanë parë, 
   ti je brenda meje, 
  mos më bëj me hije, 
  lemë të të prek, 
  më trego ku je ?! 
   &
  Po të jesh në zemër, 
  atje nuk të gjej, 
  ajo eshte me oda,
  pallat për Mbretër... 
  & 
  Po të jesh në trup, 
  e kam më te lehtë, 
  vello a mantel, 
  më thuaj të të gjej. 
  & 
  E di që s'do të më shfaqesh, 
  se thonë pastaj unë vdes. 
  Nga ty dua vetëm dy fjalë, 
  nuk dua lëmoshë, 
  të zezën në të bardhë. 
  &
  Thonë që je shpirti, 
  se unë s'të kam parë 
  më thuaj të vërtetën ?! 
  -I vdekur, ... apo jam gjallë !... 
  
  
  
  

Vjollca Tiku Pasku - MË PRIT

Vjollca Tiku Pasku

MË PRIT !

Kalëroj symbyllur

përmbi det,

me shpejtësinë e dallgëve

radhë-radhë.

Fryma ime valëzon pareshtur,

me shushurimën e shkumës,

mantel i bardhë. 

Më prit i dashur,

kur qielli shkund dritën e artë,

dhe mbi supet e brishtë të erës,

kurora rrezesh nis e vë,

kur në konstelacionin e kaltërsisë,

pëllumba fryme të treten në breg,

Unë, ti dhe deti të bëhemi një. 

Më prit i dashur,

kur e veshur

me dridhjen e nuancave blu,

me buzëqeshjen

e mantelit të myshqeve,

të vij nëpër shkëmbinj,

me ishujt e ëndrrave,

magjepsur nga fluturat e ndjenjave,

me duart e lagura ujë e kripë,

drejtuar nga ty.

Më prit i dashur,

kur shtratin e detit

si vaj i kaltër të shtroj,

kur nga puthjet e mia

të bien copëza dielli të praruar,

e jastëku i horizontit të flakërojë,

mbi trupat tanë,

me sfungjer e leshterik mbuluar. 

Dashuria jonë është si deti,

hapësirë e gjerë që njom kaltërsitë,

por kush noton gjen sekretin;

se fragmentet më të bukura zbulon,

në dyndjet e dallgëve,

plot ajër dhe dritë...

Ragip Dragusha - B L E T A

Ragip Dragusha

B L E T A

Përmbi lule, gem me gem,
Shih sa larg ti paske shkue,
A mendon se barra e randë
Mbi krahë tu ka me peshue.

T’shoh të kthehesh ti ngarkue
Mbi nji lule unë t’kam parë,
Me mendimin me pushue,
Nektar t’ri ti prap ke marrë.

Era e fortë asht tue t’pengue
Në koshere për me mbrrijtë,
A s’mendon se ke me u rr’zue,
E ngarkueme kështu nji ditë?

Dielli tash ka perendue,
Ende ke me ba shum' rrugë,
Nata e zezë ka me t’ngatrrue,
A mendon ku ke me bujtë?

N’hallin tand' unë jam harrue,
Me që t’pashë tash due me dijtë,
Kështu gjithmonë ti ke veprue,
Po kaq larg sa un ke ike?

Bashkë prap kena mu takue
N’vendin tem kur te kalojme
Të dy bashke njashtu ngarkue
N’andrra t’bukra do shtegtojme.

Luan Xhuli - NË SHTËPINË TIME TË VJETËR…

Luan Xhuli

NË SHTËPINË TIME TË VJETËR…

Te gjitha gjerat  kane ndryshuar;

Trarët si dhembe te prishur,

kuzhina qe vetëm emri  i ka mbetur i tille

dhe oborri mbuluar nga hithrat rrugaçe,

me vështrojnë dhe me pyesin me frike.

Dhoma ime e dikurshme

ku thonë se tani e zotërojnë engjëjt,

s’ka dysheme dhe  tavan…

Unë, mund te fle ne krevat  ajri

si “djall” qe bashkëjeton me engjëjt e rremë.

Mbi hardhitë e mplakura,

 një qen rrugësh përmjerr i qete

dhe s’di pse ne shikimin e tij

me dërgon urrejtjen e  ngushëllimit.

Shtëpia ime e vjetër, me asgjë te saj nuk ngjan.

Ka harruar…

dhe të qajë !

Eda Gishti - ME VRIT

Eda Gishti

MË VRIT

Më vrit po deshe , me aromën tende...
Më vrit po deshe , me trëndafil
më vrit po deshe , me buzëqeshje.
Më vrit me këngë , o bilbil !...

Në qofte se do? Te jem larg teje
armën ti zgjedh , unë s'të ndaloj.
Më vrit po deshe , me puthjen tende.
Se më shumë vdekja , do me shijoj...
Me vrit , me ler ,mos me varros
e mos me qaj me lot hipokriti..
Se loti nxehtë, ngado qe del
me dhimbje Zemre ajo zbriti...

Më vrit po deshe duke me ledhatuar.
Më vrit po deshe, nga pas me thikë...
njëzet vite Zemre isha drejtuar .
E të putha buzën, pa pasur frikë.....

Agim Bacelli - GRATË...

Agim Bacelli

GRATË...

Ne burrat,
Sa pakë i njohim gratë!
Si t'i njohim,
Munden vetë gratë
Të na ndihmojnë vallë?
Dikush thotë
Gratë janë si çaji në qeska,
Qëndresën e tyre njohim
Kur i hedhim në ujë të valë!
Dikush tjetër,
Të jesh femër s'është e lehtë,
Na thotë.
Rrethuar me meshkuj patriarkalë
Duhet të jetë Ferri,
Them unë vetë.

Këto ndoshta janë arsyet sot,
Bashkë me Dashurinë e Madhe,
Grave t'ju thur disa vargje.
Vargje kritike për vete,
Kritikë për miqtë e mi,
Kritikë për këdo;
T'i duam akoma më shumë,
Duke i njohur më mirë ato.

Grave,
Perëndia ju ka dhënë bukurinë.

T'i ruajë nga burrat budallenj
Pyes,
Pse s'ju ka dhënë edhe fuqinë?
Po vetë përgjigjem,
Gratë duke qenë thesar,
Thesari vetë s'mbrohet, e dimë.
Zoti na krijoi neve për gratë
Roje të bindur para tyre të rrimë!

Shyhrete Ahma - NE GJUMIN E RËNDË...

Shyhrete Ahma.

NË GJUMIN E RËNDË...

Errësirës së natës i dhuroj dritën e shpirtit

nga cepi i dritares, hënës i dërgoj buzëqeshje!

n'damarët e zemrës... ngrica kaploi trishtimin....

gjer sa pikojnë lotët, e flas me veten në heshtje.

Në gjumin e rëndë, ëndërroj bregore t'larta...

m'bëhet prore, se fluturoj si pulëbardha!

trupi nuk lëviz.... dikush më merr për dore!

shtrënguar mbërthej shtratin, si një përmendore.

E bukur ishte e bardha e reve....ëndërruar,

me ylberin shumëngjyrësh...pas shiut me rrëmbim

djersët e ballit, mbi jastëk pikuar...

e lotët nga ankthi, rrjedhin me ngashërim...

Natës së gjatë, më të gjatës natë...

pa dritën e hënës, përpëlitur në ëndrra!

errësirës i fala, dritën e shpirtit të bardhë!

e mardhur zemra... pa aguar dita.

Vullnet Mato - PLANETI YT NË HERSHMËRI

Vullnet Mato

PLANETI YT NË HERSHMËRI 

Do t’i falja të gjitha kursimet e mbledhura
nga rropatja e krahëve
dhe nga pagjumësia e penës së ndershme;
Do të falja shtëpinë, komfortin
të vënë me mundim sfilitës pas kaq vjetëve;
dhe çdo gjë tjetër të vlefshme,

Po të më vije, moj grua,
edhe një herë,
me atë fustanin e vetëm prej basme;
për ta filluar nga e para,
si atëherë,
kur ishe e re, e hijshme dhe e hajthme;

Do të hidhja gjithçka,
pa as me të voglën keqardhje,
Sepse nga të gjitha
ç'fituam e ç'patëm ne të dy,
objekti më i vlefshëm deri tani në plakje,
paska qenë planeti yt rinor në hershmëri...

Ai planet i zjarrtë,
me shkëlqimin që s’e pati asnjë mrekulli,
në atë qiell dashurie të magnetizuar,
aq sa dhe kur shoh në vegime imazhin e tij,
bën të më digjen në sy
meteorë lotësh të përvëluar...

Ah, sikur të ndodhte sërish ajo pamundësi!...

Vjollca Tiku Pasku - LINDJA PRANVERORE

Vjollca Tiku Pasku

LINDJA PRANVERORE

Sot qielli lindi pranverën, 

përzuri shpërgënjtë e ngrysur të reve, 

përqafoi diellin e artë, 

me rrezet ëmbëloshe, 

që zgjidhën pemët 

nga lëkura dimërore e trishtimit,

dhe nëpër degë lulëzuan sythat e parë, 

me buzëqeshjen e blerimit.

Tashmë yjet ndezën vatrat

të shkëlqejnë qiellit më shumë se çdo herë, 

disa embrione të kuq të tyre, 

ranë me flatra në tokë nga lart, 

të xixëllojnë me dritë yjore

në zemrën e çdo luleje nëpër natë.

Pranvera po shpërndan, 

thesaret e mbretërisë qiellore,

ngjyra, jetë, gjallëri, 

dhe me një aluzion vjollce

fërfërinte në zemrat njerëzore:

“Bukuria e qiellit u bëftë 

shija e qumështit në jetën tokësore”

Sot fryma e pranverës hyri dhe në shpirtin tim, 

do e ruaj të shenjtë nga ngricat e dimrit dhe ciknat e erës... 

Mirë se vjen moj pranverë me jetësorin blerim!...