Ymer Nurka
KËNGA E
VIRGJËRESHËS
Ti në udhë të gjerë, unë në rrugë të ngushtë.
Dy faqet e kuqe, si molla në gusht.
Sumbullat e gjirit, si rubin i prushtë.
Njëra rridhka mjaltë, tjetra pikon musht.
Njëra pikon musht, tjetra rridhka mjaltë.
Ashtu si burimi, rrjedh nga mal' i lartë.
Siç pikojnë dritën, yjet e kristaltë...
Mos i lërë të rrjedhin moj zoti t'i faltë!
Mos i lërë të rrjedhin, moj ti faltë zoti!
Ashtu prej vetiu, ashtu për së koti.
Sa shpirtra të djegur, do nxirrje nga moti.
Sa zemra do nxehje, mardhur nga i ftohti..!
Mardhur nga i ftohti, sa shpirtra do nxehje,
Pastaj do ti shkrihje, pastaj do ti dehje,
Ata si manarë do rendnin pas teje,
Atje ku të rrije, atje ku të veje.
Ti në udhë të gjerë, unë në rrugë të ngushtë.
Dy faqet e kuqe, si molla në gusht.
Sumbullat e gjirit, si rubin i prushtë.
Njëra rridhka mjaltë, tjetra pikon musht.
Njëra pikon musht, tjetra rridhka mjaltë.
Ashtu si burimi, rrjedh nga mal' i lartë.
Siç pikojnë dritën, yjet e kristaltë...
Mos i lërë të rrjedhin moj zoti t'i faltë!
Mos i lërë të rrjedhin, moj ti faltë zoti!
Ashtu prej vetiu, ashtu për së koti.
Sa shpirtra të djegur, do nxirrje nga moti.
Sa zemra do nxehje, mardhur nga i ftohti..!
Mardhur nga i ftohti, sa shpirtra do nxehje,
Pastaj do ti shkrihje, pastaj do ti dehje,
Ata si manarë do rendnin pas teje,
Atje ku të rrije, atje ku të veje.
No comments:
Post a Comment