Skënder Rusi - GJITHNJË E MË PAK

Skënder Rusi

GJITHNJË E MË PAK

 Gjithnjë e më pak

                   po japim të puthura,

Të hidhura,pa sheqer

    kafet po i pimë!

Ditët tona(ato më të bukurat)

I mbajmë veshur

                   edhe prapë ngrijmë!

                                     

Gjithnjë e më pak

                   po japim përqafime,

Përpiqemi

          po nuk i shmangim dot dimrat!

Tani edhe mes nesh

                     kanë filluar  grindjet,

Ashtu kot më kot,

                   siç fillojnë shirat!

 Gjithnjë e më pak

                 po gjejmë njeri-tjetrin,

Nëpër këtë pyll

                   me drurë të pikëlluar!      

Ndoshta është kështu

                   me të gjithë njerëzit,

Ndoshta ndodh kështu

                  me çdo të dashuruar.