Kostaq Duka
SHENJËZA E KUQE
Një mirëmëngjes të thatë,
si për një kalimtar të zakonshëm
e rrokëzova nëpër buzë.
Të zënë e mëritur për ndarje
ç’mund të të thosha më shumë?!
Por…duke mos të parë në sy,
syri mbeti tek ngjyra e kuqe e këpucëve të tua,
u zvarrit ngultas
nëpër trupin tënd tek bluza e zezë e vijëzuar në të kuqe,
u ngjit aty tek cipa e buzës
e përshkënditur nga i kuqi i ndezur.
Nuk di sa u përskuqa në fytyrë,
Nuk di ç’stuhi
Përmbysi, theu e ngriti dallgë brenda shpirtit tim.
Me dhjetëra herë,
Në çaste dashurie kisha përsëritur si refren:
“Në më do çdo ditë vendos një shenjëzë të kuqe,
qoftë në këpucë,në bluzë,në buzë
a diku mes flokëve të tu të verdhë.”
No comments:
Post a Comment