Adriana Istrefi - DY POEZI

Adriana Istrefi

SKLLAV -E-I  PENËS

Kam, kam një veshje lakuriq dreqosur

Nuk di seç grimë hedh mbi dukurinë

Lotancë e syrit, martir sekletosur

Luaj limfën në trupe pandjerë

Sërish ne heroinën e skllavërisë ndjesore

Dorëzohem nga pulpe egërsisht

Në pirograme malinje shtrihen mesore

Mesore te trukeve që fundrrokje përpijnë !

S'di të kem pasuri, pasuri e imja është pena

S'di të kem njëmijë ngjyra,

kur bojë penake mjelton pështyma

S'di të bëj monedhë,

ku ndryshku i shpirosur quhet mjelma

S'di më seç lëpirje krenarie u bën fleta !

Shpirtdiell norlimë e skeletit pangrirë

Eshkë bëhet, kur pena shtrin tentakulë njomake

Ndaj lutjet, prolog, ushtarë të nxirë

U derdh ne gjinjtë flakë mitolo-korbiate

Ndër penë rrakëllyera një ndjenjë

Merr frymë, rishtas pulson për pak..

E thahem, zvogelohem ndaj putrave

Që harlisen ndër gjymtyrë që nuk kam !

Penës bojë u vij rrotull si ndonjë mizë flutarake

Asgjësimi determinon nëpër dhëmbë

Shkruaj për timen e tënden botë mastike

E tendë rrahje bëhem... gjuhën shtjerr një paranojë !

KËRPUDHË QENKA NJËRIU

Laramane pa ngjyra në kontë të fjalës qëndroj

E bluaj, bluaj gjymtyrë në makineri fanatike

Gjak, lëkurë, djersë të djerrta treten

Në sfurkun e fryrë nga kokrrizë meli...

Gratë shkopinjtë u hanë drejt- qendrës trupore

Vendosin burracakë t'u mbajnë peshën,

Peshën e kockës së kurrizores shtyllë !

Disa hanë dhëmbët, falangjet e indet,

kur erë epshorësh mbajnë frymë të keqe

Gëlltiten... gjak, lekurë e djersët e djerrta

Në tablotë e pikturave kockë-dreq ...

Ndërsa shtatanikët zgjedhin

kush jargë u mbulon grykët

Që te bëhen lodra e preferuar

Të skiljeve që kërpudha kokëulura janë

Janë dhe me hundë të ndyta..

Sa frikë... shiko ne errësirë ç'formë trazire !

U bëre, u bëre... paqtë një viktimë..

E ndrydhjes shtatanike kërpudhë plakë,

kur nuk harron zakonet e pllaqurimës,

Pllaqurimës thirrore në tezgë..

Ndaj shpinëdryera nga erë e qelbët prodhon djersë.