Vullnet Mato - Ç’MË THUA, Ç’MË THUA ?

Vullnet Mato

Ç’MË THUA, Ç’MË THUA ?

O, sa shpejt po më ikën dita tek ti!...

Dielli më fluturon si zog pendëverdhë...

Mbeta, i magjepsur me ty në dashuri,

si nën hijen e këndshme të fikut në verë.

Ke ulur për mua të gjitha degët e tua,

aq sa lash nën hije krejt kohën time ...

Bëj të iki nga ëmbëlsia e pemës që dua,

po asnjë nga gjymtyrët nuk më bindet.

Me thërresin shumë zëra diku tutje,

më thonë, eja, pra, eja se mbete prapa!...

Po ti më ke mbuluar me gjethe puthjesh

që s’më lëshojnë kurrsesi pa ikur vapa.

Më lësho, se dielli pendëverdhë u bë pendëblu,

ndriçojnë tashmë vetëm kokrrat e tua!...

Të rri akoma pranë teje, të mbetem këtu?...

Ç’më thua, moj pemë e dashur, ç’më thua?

Ç’më thotë fiku i çarë i buzëve të tua?...