Mimoza
Çobo
MBRET
I ZEMRËS SIME
Lermë
të puth syrin që më dogji mua,
syrin
që më kurorëzoi zanë në rrëfenjë,
lermë
të futem vajzë,prej tij të dalë grua,
lotëkripuri
epsharak pjalm të rrëkëllej.
Prej
andej do bredh trurin duke kënduar,
më
lejo të kundroj ç'fsheh në hemisferë,
aty
mendjeprishura që më tradhëtoi mua,
ka
pushtuar neuronet e fle si mëshqerrë.
Lermë
të ndiejë flladin ku frymon djalëria,
flladin
që tund gjirit zambakun e korijes,
lermë
të bredh syrin që pikturoi kaltërsia,
tek
qesh valës djaloshare shafran indie.
Më
lër të ulem fronit mbi rrudhën imcake,
të
shoh si mbin bima e parajsës pa breng,
vetëm
një çast të ndiejë gushën mishtake,
që
buzëve përkundet e loz, si të jem breg.
Nëse
ti më fton, të derdh afshin ku të mund,
buzëve
qetësisht t'u thith kroin smeraldëve,
manushaqe
të paçelur duarve më përkund,
zemrën
flladitma me flladin e zemrës tënde.
No comments:
Post a Comment